Amman, een slecht begin
Door: Hilgien
Blijf op de hoogte en volg Hilgien
29 September 2011 | Jordanië, Amman
Om 8u15 gaat de wekker. Jeetje, ik ben in Jordanie!!!
Ik kan met Rula meerijden naar downtown; het centrum. Fijn! Nu heb ik een paar dingen te doen:
1.geld pinnen...
2.simkaart kopen
3.koffie zoeken en dan wil ik wellicht ook wat eten...
Kan alleen is deze volgorde merk ik, want zonder geld kom je nergens :)
Ik vind een pinautomaat... sterker nog, binnen een uur vind ik 6 pinautomaten! jaja.. want bank 1 gaf geen geld... bank 2 ook niet. Binnen snappen ze ook niet waarom, zo gaat dat ook met pin 3, 4 en 5. Nergens begrijpen ze het, al willen ze me graag helpen. Ik krijg de tip om de Arab bank te vinden... Ondertussen is de stress behoorlijk opgelopen. Ik sta hier met 10 euro op zak en verder geen geld. Geen vrienden die me kunnen helpen en ben hier nog maar net dus heb ruim 2,5 wkn te gaan...!!!
Pffff bank 6 geeft geld!!!! Ik ben blij, maar voel de stress door mijn aderen stromen. Ik besluit de eerstvolgende keer een groot bedrag te pinnen en op verschillende plaatsen te bewaren.
Met geld nu op zoek naar een telefoonwinkel. Dat kost tijd. Ik vind een en vraag om een simkaart. Ze zijn wederom erg aardig en helpen me: simkaart installeren, internet erop, wat goedkope internationale nummers installeren etc. Het duurt allemaal wel even en ik begin duizelig te worden. Ik ga dus zitten... maar het gaat niet goed. Een paar seconden later vlieg ik op de grond; plat op mijn bek!
Een minuut later kom ik bij, vraag me af waar ik lig te dromen... allemaal mensen om me heen... praten tegen me, geven me doekjes die ik tegen mijn gezicht houd. Ze zijn bebloed. Ondertussen blijk ik ook zeiknat. Ik bedoel dus ook -zeik-nat! help, alles is nat hier; ik heb in mijn broek geplast...!!! oh my god... Ze gooien schoon water over mijn broek om een beetje te spoelen. Ondertussen is mijn hoofd nat van het zweet... zie ik in de spiegel dat ik een bloedneus en tand door de lip heb. Sterker nog... ik heb een tand gebroken!! help.... Ik droom niet meer. Shit. Ik voel me nog hartstikke beroerd en duizelig. Ondertussen zijn er 5 mensen die me in dat kleine winkeltje willen helpen. Zo wordt er drinkwater en sap gehaald.Krijg ik een schone, droge broek (kost 5,- daar :) en wordt mijn host gebeld. Ik kleed me later daar om, al kan dat eigenlijk niet in de islamitische land, maar ik ga nergens heen! Ik geef over en wil naar de dokter. Die is 100m verderop. Onderweg moet ik nogmaals spugen, maar een zak komt te laat...
Binnen constateert de dokter niets en laat me gaan. Buiten is de straat al schoongemaakt. Ik word in een taxi geleid naar de ambassade van Georgie waar Rula werkt.
De taxi snapt er niets van, stopt nog rustig eens voor koffie en houdt vervolgens een andere taxi aan; ik moet eruit en wisserlen... huh??? Tja taxichauffeurs spreken geen Engels dus ik laat het maar gebeuren. De 2e taxichauffeur steekt een sigaret op (gatver, dan kan er ook nog bij) en Rula belt me ondertussen op (lang leve mijn nwe sim!). Ze leidt de chauffeur naar haar werk. Daar kom ik tegen 14u00 aan (waar is de tijd gebleven?) en het is daar heerlijk! frisse lucht, ruim, ik kan bijkomen. Ondertussen neem ik de Motilium van de dokter en een uurtje later wil ik weleend wat eten. Rula laat shawarma bezorgen (lees: shoarma) en ik ga eten. Shit. Mijn voortanden zitten ook wst los en doen pijn! Ik kan echt niet bijten!!! bah. Ze eten hier voornamelijk met de handen en gebruiken brood als bestek. Ik moet nu toch met mes en vork eten. En leer heeeel rustig te eten en goed te kauwen...
Om 16u30 is Rula vrij en kan ik naar huis voor een douche (oh.... das lekker....) schonen schoenen (ook onder gezeikt!!! bah en dan ben je 32j..) We zouden de rest van de familie: moeder, oma, tantes, ooms etc ook leren kennen. Maar ik wil thuis blijven en was mijn schoenen en ga slapen... Daar knap ik van op!
's Avonds eten we nog gezellig wat bonen met tomaat, yoghurt en veel olijfolie met natuurlijk wat brood. Best zacht allemaal dus het gaat goed.
pfff bedtijd. Balen. Tand gebroken, dikke lip en ik weet niet of ik hier wel of niet naar de tandarts ga voor herstelling, want ik ben alleen voor Euroipa verzekerd.... potverdrie wat ben ik dom geweest! niet aangedacht..
btw ik heb geen idee waarom ik flauw viel, het is niet de eerste keer, maar al redelijk lang geleden geweest. Stress, hitte? stof (de stad was onzichtbaar door een dikke stofwolk), slaapgebrek, cafeinegebrek? ik denk alles bij elkaar.
Woensdag doe ik het rustig aan. Bezoek de Citadel en ga internetten. Ik voel me wat beter, maar die dikke lip ziet er niet uit!
Ik weet een ding zeker: de reis vorig jaar begon grandioos in Sydney en de vakantie kon gewoon niet beter worden... Jordanie begon niet lekker, maar het kan dus alleen maar beter gaan!
Mijn eerste indrukken hier: Veel vrouwen zijn bedekt, door of een hoofddoek of een burka. Maar op straat zie je toch voornamelijk mannen. Ik val op, maar iedereen is aardig en wil hooguit met me praten; wie ben ik en waar kom ik vandaan. De jongeren en in de winkels/touristische gebieden wordt redelijk Engels gesproken en alles is 2talig; zowel arabisch als Engels. Gaat beter dan in Istanbul! Verder zijn de straten bezaaid met troep en taxis. Een taxi brengt je voor 2,- Jordaanse Dinar (=2euro) overal heen... maar zorg dat je het adres in arabisch hebt! :)
wordt vervolgd! Morgen naar Wadi al Moujib met andere couchsurfers!
groetjes Hilgien
ps. Mijn nummer is tot 14/10:
+962 79 7387693
Ik kan met Rula meerijden naar downtown; het centrum. Fijn! Nu heb ik een paar dingen te doen:
1.geld pinnen...
2.simkaart kopen
3.koffie zoeken en dan wil ik wellicht ook wat eten...
Kan alleen is deze volgorde merk ik, want zonder geld kom je nergens :)
Ik vind een pinautomaat... sterker nog, binnen een uur vind ik 6 pinautomaten! jaja.. want bank 1 gaf geen geld... bank 2 ook niet. Binnen snappen ze ook niet waarom, zo gaat dat ook met pin 3, 4 en 5. Nergens begrijpen ze het, al willen ze me graag helpen. Ik krijg de tip om de Arab bank te vinden... Ondertussen is de stress behoorlijk opgelopen. Ik sta hier met 10 euro op zak en verder geen geld. Geen vrienden die me kunnen helpen en ben hier nog maar net dus heb ruim 2,5 wkn te gaan...!!!
Pffff bank 6 geeft geld!!!! Ik ben blij, maar voel de stress door mijn aderen stromen. Ik besluit de eerstvolgende keer een groot bedrag te pinnen en op verschillende plaatsen te bewaren.
Met geld nu op zoek naar een telefoonwinkel. Dat kost tijd. Ik vind een en vraag om een simkaart. Ze zijn wederom erg aardig en helpen me: simkaart installeren, internet erop, wat goedkope internationale nummers installeren etc. Het duurt allemaal wel even en ik begin duizelig te worden. Ik ga dus zitten... maar het gaat niet goed. Een paar seconden later vlieg ik op de grond; plat op mijn bek!
Een minuut later kom ik bij, vraag me af waar ik lig te dromen... allemaal mensen om me heen... praten tegen me, geven me doekjes die ik tegen mijn gezicht houd. Ze zijn bebloed. Ondertussen blijk ik ook zeiknat. Ik bedoel dus ook -zeik-nat! help, alles is nat hier; ik heb in mijn broek geplast...!!! oh my god... Ze gooien schoon water over mijn broek om een beetje te spoelen. Ondertussen is mijn hoofd nat van het zweet... zie ik in de spiegel dat ik een bloedneus en tand door de lip heb. Sterker nog... ik heb een tand gebroken!! help.... Ik droom niet meer. Shit. Ik voel me nog hartstikke beroerd en duizelig. Ondertussen zijn er 5 mensen die me in dat kleine winkeltje willen helpen. Zo wordt er drinkwater en sap gehaald.Krijg ik een schone, droge broek (kost 5,- daar :) en wordt mijn host gebeld. Ik kleed me later daar om, al kan dat eigenlijk niet in de islamitische land, maar ik ga nergens heen! Ik geef over en wil naar de dokter. Die is 100m verderop. Onderweg moet ik nogmaals spugen, maar een zak komt te laat...
Binnen constateert de dokter niets en laat me gaan. Buiten is de straat al schoongemaakt. Ik word in een taxi geleid naar de ambassade van Georgie waar Rula werkt.
De taxi snapt er niets van, stopt nog rustig eens voor koffie en houdt vervolgens een andere taxi aan; ik moet eruit en wisserlen... huh??? Tja taxichauffeurs spreken geen Engels dus ik laat het maar gebeuren. De 2e taxichauffeur steekt een sigaret op (gatver, dan kan er ook nog bij) en Rula belt me ondertussen op (lang leve mijn nwe sim!). Ze leidt de chauffeur naar haar werk. Daar kom ik tegen 14u00 aan (waar is de tijd gebleven?) en het is daar heerlijk! frisse lucht, ruim, ik kan bijkomen. Ondertussen neem ik de Motilium van de dokter en een uurtje later wil ik weleend wat eten. Rula laat shawarma bezorgen (lees: shoarma) en ik ga eten. Shit. Mijn voortanden zitten ook wst los en doen pijn! Ik kan echt niet bijten!!! bah. Ze eten hier voornamelijk met de handen en gebruiken brood als bestek. Ik moet nu toch met mes en vork eten. En leer heeeel rustig te eten en goed te kauwen...
Om 16u30 is Rula vrij en kan ik naar huis voor een douche (oh.... das lekker....) schonen schoenen (ook onder gezeikt!!! bah en dan ben je 32j..) We zouden de rest van de familie: moeder, oma, tantes, ooms etc ook leren kennen. Maar ik wil thuis blijven en was mijn schoenen en ga slapen... Daar knap ik van op!
's Avonds eten we nog gezellig wat bonen met tomaat, yoghurt en veel olijfolie met natuurlijk wat brood. Best zacht allemaal dus het gaat goed.
pfff bedtijd. Balen. Tand gebroken, dikke lip en ik weet niet of ik hier wel of niet naar de tandarts ga voor herstelling, want ik ben alleen voor Euroipa verzekerd.... potverdrie wat ben ik dom geweest! niet aangedacht..
btw ik heb geen idee waarom ik flauw viel, het is niet de eerste keer, maar al redelijk lang geleden geweest. Stress, hitte? stof (de stad was onzichtbaar door een dikke stofwolk), slaapgebrek, cafeinegebrek? ik denk alles bij elkaar.
Woensdag doe ik het rustig aan. Bezoek de Citadel en ga internetten. Ik voel me wat beter, maar die dikke lip ziet er niet uit!
Ik weet een ding zeker: de reis vorig jaar begon grandioos in Sydney en de vakantie kon gewoon niet beter worden... Jordanie begon niet lekker, maar het kan dus alleen maar beter gaan!
Mijn eerste indrukken hier: Veel vrouwen zijn bedekt, door of een hoofddoek of een burka. Maar op straat zie je toch voornamelijk mannen. Ik val op, maar iedereen is aardig en wil hooguit met me praten; wie ben ik en waar kom ik vandaan. De jongeren en in de winkels/touristische gebieden wordt redelijk Engels gesproken en alles is 2talig; zowel arabisch als Engels. Gaat beter dan in Istanbul! Verder zijn de straten bezaaid met troep en taxis. Een taxi brengt je voor 2,- Jordaanse Dinar (=2euro) overal heen... maar zorg dat je het adres in arabisch hebt! :)
wordt vervolgd! Morgen naar Wadi al Moujib met andere couchsurfers!
groetjes Hilgien
ps. Mijn nummer is tot 14/10:
+962 79 7387693
-
29 September 2011 - 20:09
Marja Wendt:
Oei wat een pech, gebroken tand? Zeg dat het niet waar is!
Wat dapper wat je allemaal doet. Zelf lijkt me het best pittig om tussen bedekte vrouwen en mannen rond te lopen en dan nog blond ook! en helemaal niets bekend. Pas goed op jezelf.
liefs marja -
29 September 2011 - 20:20
Peri:
Jeetje wat een pech!! Dat je flauw gevallen bent, vind ik niet heel raar. Je gaf zelf aan dat je gestressed en geirriteerd was omdat je geen geld kon pinnen. Ik kan me zo voorstellen dat het buiten best benauwd is vanwege temperatuur, drukte, druk verkeer. En als je dan ook nog eens stress door je aderen hebt stromen... Verder had je nog niet gegeten, wellicht ook te weinig gedronken?! En je bent ook wat meer gekleed (armen en benen bedekt) dan dat je normaal gesproken zou zijn in een warm land. Maar voor de zekerheid kan je je even laten checken door de huisarts als je weer in NL bent. Pas je verder wel goed op jezelf? Doe rustig aan, luister naar je lichaam. Jij gaat altijd zo door, door, door. Je was ook voor je vakantie zo gestressed. Ik hoop dat je vakantie daar een stuk beter wordt dan het begin en dat je nog hele leuke en avontuurlijke dingen gaat meemaken. Ik lees in elk geval met veel interesse je reisverhalen ;) Pas goed op jezelf! Liefs, Peri -
30 September 2011 - 19:12
Rianne:
Hooooi nichtje! Whaaaa wat een verhalen allemaal! Gaat het nu wel weer helemaal goed met je? IJs op de lip en dan maar naar de tandarts in NL? Sterkte! En natuurlijk goed genieten daar van die andere cultuur!
Xxxx -
01 Oktober 2011 - 08:10
Marieke:
Jee Hilgien, wat een verhaal zeg!!! Hoop dat het nu allemala goed met je gaat en idd, het kan alleen maar beter. Succes!!! -
01 Oktober 2011 - 09:34
Elza:
Oh lieve Hilly, Wat een ramp verhaal zeg! Wat een pech. Hoop dat het vanaf nu allemaal beter zal gaan en dat het toch nog een heerlijke vakantie voor je wordt. Want dat verdien je. Pas goed op jezelf en doe rustig aan!
Liefs en knuffels van mij, musa en samuel.
PS: Bedankt voor alles :-) -
02 Oktober 2011 - 19:06
Iris:
Jeetje Hilgien, lijkt me genoeg ellende voor de rest van je verblijf in Jordanië! Kan toch alleen maar beter gaan?
Hou je haaks, blijf goed opletten en probeer te genieten.
Groetjes, Iris -
02 Oktober 2011 - 20:46
Marjolein:
Oh wel een beetje pech tot nu toe. Zorg goed voor jezelf hoor! Verder weer heerlijke Hilgien-avonturen! Vanaf nu kan het alleen maar beter gaan! Geniet er van en hou ons op de hoogte!
Hier ondertussen een heerlijke nazomer, dik genieten!
Groetjes Marjolein
Ps. 31e, het etentje, staat als het goed is, tot dan -
03 Oktober 2011 - 10:38
Mathieu:
Dat is schrikken! Hoop voor je dat de rest van de vakantie wel leuk wordt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
