Aqaba

Dinsdag

Het sliep niet fantastisch en we zijn vroeg wakker. Terug naar de office bereiden de mannen een typisch Jordaans/Egyptisch ontbijt voor. Heerlijk!
We bezoeken het dorp, vooral omdat Ramadan zijn visum moet verlengen.Dit duurt een eeuwigheid (2u?), omdat en hij de papieren niet voor elkaar heeft en alles 3dubbel bestempeld moet worden.

's Middags neemt Hamad me mee uit snorkelen. Hij moet wel werken, maar zonder klanten valt er weinig te doen. De onderwaterwereld van de Rode Zee is geweldig!!! Direct vanaf het strand kan je snorkelen en is een masker met alle zee-egels sowieso een must. We zien allerlei verschillende kleuren vissen en zelfs een lionfish en prachtig koraal. Fantastisch!! en dat vanaf het strand! Ik zwem in bikini en Tshirt, want een bikini is hier niet gebruikelijk. Het kan wel en sommige toeristen doen dat, maar wil je niet teveel aandacht en ogen op je gericht hebben, dan kan je beter meer decent gekleed gaan... Het is ongelooflijk, maar blote benen van 60+ers blijken ook interessant, zelfs voor pubers!

Na de zonsondergang is het weer tijd om te zien wat de mannen dit keer hebben gekookt... altijd wat brood met meestal een lekker, maar ondefinieerbaar prutje. Daarna krijgen de mannen Engelse les van mij (tellen tot 10 of 20). In ruil daarvoor leer ik wat Arabisch, al is dat hilarisch. Althans ze lachen me meestal uit! :)

Deze avond wordt het dak door het balkon verwisseld, maar eerst moeten er wat andere mensen worden weggestuurd (territoriumgedrag?). De onafgebouwde huizen blijken slaapplaatsen voor velen te zijn. Blijkbaar is het toch niet zo raar? Ik slaap in i.i.g. beter. 's Nachts schreeuw ik nog wel een keer als ik voetstappen hoor en de schaduw opmerk van iemand... Ik schrik me te pleuris, maar het Is Hamad die even aan de wandel is geweest...

Woensdag

's Ochtends worden we rond 7u30 wakker met uitzicht op strand&zee, cool! Vanochtend is er een quadreservering door een Belgische. Ze wil een tocht maken van 2u door de Aqabasche woestijn en ik... ik mag mee!
Het is er mooi, erg grijs en soms helaas erg vies. Vuilnis wordt her en der gestort alsof het een vuilnisbelt is. Maar heuveltje op en af met de quad is cool! De uitzichten magnifique! We kunnen zelfs de Saoudi Arabische grens zien liggen...

Na de quadtocht is het tijd voor ontbijt (pffff voor mij erg laat) en na wat internetten verplaats ik me weer naar het strand.
Onder water ontmoet ik Khalid, een vervente snorkelaar die me meeneemt op een tocht door het koraal. Hij neemt het niet zo nauw met de onderwaterregels... maar dat geeft mij stiekum wel de kans op een hele nieuwe openbaring onder water... Zo vangt hij een plofvis die zich opblaast als je die vast houdt (zacht!!) en een hoekige groene vis die knoeper hard was, maar hij vangt ook een zeester, zeepaard en laat schelpen dichtklappen...

's Avnds is het tijd voor kookkunsten a la moi, al kon ik in de supermarkt niet echt goed vinden wat ik nodig had. Ik besluit pasta met spinazie, paddestoelen, kiri, ui, knoflook en cashewnoten te maken. Het lukt allemaal redelijk, maar het is weleens lekkerder geweest! (vooral met spekjes :)). De keuken blijkt te ranzig voor woorden en iedereen wil me helpen en zien hoe ik alles klaarmaak. Gelukkig maar, want het kraanwater wat ik wou gebruiken, wordt snel ingewisseld voor drinkwater...
Naast de 3 mannen kwamen ook Ali (ook cser)en Hazem mee-eten. Allemaal erg gezellig en ik ben weer opvallend alleen met mannen. Hier is het sowieso gebruikelijk dat mannen in groepjes samen zijn en vrouwen hun gatherings hebben.
Mijn eten is te al dente... ze willen doorgekookt voedsel...! :( Kiri gaf ook te weinig smaak en met wat feta erdoor is het een stuk beter!

We kletsen nog tot een uur of 2 door over vooral weer cultuurverschillen. Het onderwerp homo's krijgt de meeste aandacht en daar snappen ze toch echt niets van. Hoe weet iemand dat ie homo is? hoe word je dat? Nou ja, lachen in ieder geval en een heerlijk gezellige avond met zelfs wijn erbij. (tja soms kan het wel, soms kan het niet).

Waar wil ik vanavond slapen...? Ik ben toe aan de real dessert...! Ik durfde de eerste nacht nog niet, maar vind het helemaal goed eens de woestijn te proberen. We nemen een tent en dekens mee en kamperen in de woestijn. Toch een beetje jammer dat ik niet met Arnaud ben, want het is wel romantisch zo in de woestijn! Gelukkig komt hij vrijdagnacht aan en gaan we samen in Wadi rum overnachten, dus het komt goed!
Het slaapt er prima, het is er donker, dus de sterrenhemel is prachtig! Bovendien ben ik erg moe en dus val ik binnen enkele seconden in slaap.


Donderdag

Vandaag gaan we weer een quadtocht maken! weer 1 persoon reservering (ze moeten het van de weekenden hebben). De tocht gaat door een mooier gebied en is dus weer super.
Maar ik wil ook graag duiken.. Ik had het steeds uitgesteld ivm mijn tanden (durf geen tube in mijn mond) en longen (last van hoesten en stem kwijt). Nu is dat allemaal redelijk goed, heb ik last van 'Tourista' (het prachtige franse woord voor reizigersdiarree). Ik had het kunnen verwachten, want gisteren schrok ik nogal van de ranzigheid in de keuken... )hypochondrische reactie???) Wel een beetje lullig dat ik klachten krijg nadat ik zelf heb gekookt... maar ja, het kan natuurlijk alles zijn geweest...
Ik besluit het rustig aan te doen, niet te duiken, alleen even hier wat te snorkelen. Eerst maar eens wat wc-bezoeken... Gelukkig ben ik de enige vrouw daar, dus heb mijn eigen wc/ badkamer.

Als ik weer ga snorkelen is Khalid daar ook weer. We kletsen even en hij neemt me mee naar de 'Japanse tuin' onder water; super!! Hij vangt dit keer ook een octopus, een enorm paars beest met een kop zo groot en zacht als een konijn, maar tentakels met venijnige zuignappen. Hij slaat zijn tentakels steeds om de arm van Khalid heen en laat grote hoeveelheden bruin vloeistof (zoals een inktvis?) gaan. Ik heb het erg met de octopus te doen en Khalid wordt ook wel met wondjes afgestraft.
Na een uurtje ga ik weer opwarmen in de zon en is het tijd om te gaan.

Ik giet me vol met cola en antibiotica, maar het kwaad is al geschied ben ik bang...Tourista... Ik wist dat je in Egypte standaard ziek werd, maar ging er hier niet vanuit... Maar goed, ik kan Egypte vanaf hier zien liggen etc. dus ach ja...

Terug doe ik een fotosessie met Ramadan en Amachdi, die graag overal van afspringen voor jumping-pics.

Na weer een gezellig avond met 5 mannen, ben ik wel toe aan een nachtje goed slapen. Bij voorkeur onder dak. De matrassen gaan het kantoor in en geen probleem, hier kunnen we ook slapen! Hazem blijkt ook altijd in het naastgelegen kantoortje te slapen, mits hij niet buiten slaapt... Allemaal een beeeeetje anders dan in NL :)

Morgen een reisdag: terug naar Amman en Arnaud ophalen!!!

wordt vervolgd ...!
(komende dagen zijn Arnaud en ik in Wadi Rum, dus kan even duren).