Goodbye Kenya!

Zaterdag 28 december

Na een heerlijke nacht, in het beste bed tot nu toe, staan we na 6 uur en om 6u op voor de bus van 7u. Deze bus blijkt echter al lang en breed te zijn vertrokken, want hij was al vol… Ooh? De volgende gaat om 8u00 of beter gezegd 8u30. We checken in, betalen een ticket met Keniaanse shillings en een in dollars. We houden nog net genoeg shillings over voor 2 koppen koffie en 2 bananen te halen en dan zijn we door alle shillings heen, een goed moment om het land te verlaten :)
Wat laten we achter of beter gezegd welke indrukken?

Kenia is druk, vooral de steden. Zoveel matatu’s en zo opletten, want er wordt links gereden, er zijn geen verkeersregels of wij begrijpen ze niet. Je eist je voorrang op of wacht je beurt af…

De zogenaamde sloppenwijk die wij in de eerste dagen bezochten, achten wij nu gewone woningen… er zijn veel slechtere hutjes van (stukken) plastic en afvalhout te vinden! Stenen huizen en of flats zien we ook, maar in mindere mate. Gebouwen zijn mooi gekleurd indien gesponsord met reclame. Zo zie je groene Evergreen blokken, maar nog veel vaker de groene gebouwen met M*pesa (waar je geld met behulp van je telefoon kan brengen of halen, dus een vervanger van de bank) of Safari.com (telefonie)… Op rode gebouwen staat coca cola, gele gebouwen worden door Kodak gesponsord of dus in ieder geval geverfd.. Unilever sponsort hier verder nog de supermarkten en zo zien we acties waar je o.a. Rexona en Blue Band (met enorm veel verzadigd vet!!) kan winnen, terwijl het personeel in Unilevershirts loopt…

Armoede is ook erg zichtbaar in de kleding, niet zozeer vervuild, maar vaak met gaten, scheuren en modellen die zelden mooi aansluiten bij het lichaam. Oversized it is.

Het geloof is hier erg belangrijk, wellicht is zo’n 90% christen en in het oosten woont de 10% die moslim is, geen religie hebben lijkt in ieder geval niet van toepassing. Dat bindt wellicht de verschillende tribes, waar er 42 (of veel meer?) van zijn… Daar hebben we niet heel veel van mee gekregen, maar bijna iedereen met wie je praat, benoemt zijn tribe, een belangrijk item van je persoonlijkheid. Zo zijn er Kikuyu, Luo, Maasai en vele andere tribes.

De omgeving -de natuur- is ook erg groen en de zon schijnt flink. Die dag dat we zeik en dan ook zeiknat zijn geregend was de laatste regenbui, sinds lake Naivasha is het droog. Ook Mt Kenya was tot onze verrassing droog, erg fijn, want koud en nat is niet prettig. Vanaf nu zal het hier beduidend droger en geler worden, maar dat maken we niet meer mee.

Er is enorm veel zwerfvuil. Dat is wel wat tegenstrijdig; bijna alles wordt namelijk hergebruikt… plastic flessen of tassen, touw en ook dozen met dikke lagen tape zijn heel populair…

We blijven ons ook verbazen over het vervoer, zodra we wegrijden gaan we eerst tanken, dan pas verder. Dus zodra er geld is, wordt er brandstof gehaald. Of je nu in een matatu, in een grote bus of achter op de motor zit.

Waar we ons niet over verbazen, maar wel aan ergeren, is het continu belazerd kunnen worden of in ieder geval het gevoel hebben. Zijn er prijsafspraken, dan komen er daarna weer allerlei kosten over heen. Een safari of bergwandeltocht van 2-6 dagen kost tussen de $300-800,-. Hier komt echter nog fooi overheen, waarbij dit geen extraatje is die je zelf bepaalt, maar van je verwacht wordt en over het algemeen het salaris is voor de gids, de drager of kok. Dit loopt op tot $15,- per dag per persoon, door de groep te betalen, maar de groep bestaat dus geregeld uit ons tweeën. Verder is het opletten geblazen met betrekking tot adviezen waar we wel of niet heen (zouden moeten) gaan etc. Zoals de tocht vanaf Mt Kenya terug. Chogoria is het meest scenic en dus voor velen de voorkeursroute naar beneden. Maar sta je eenmaal op de top, dan geven ze allerlei redenen om een andere route terug te nemen. Regen, vermoeiende tocht, noem het maar op. Waar het omgaat, is dat je dan aan de andere kant van de berg staat en dus weer terug moet met een jeep en 2 a 3 matatus, wat natuurlijk weer geld en tijd kost… wij hielden voet bij stuk, net als de andere Nederlanders, de Denen niet. Wij deden dus wat we wilden, hebben daar ruim voor betaald, maar kregen hier wel een vieze bijsmaak van helaas… verder is iedereen hier altijd bereid je te helpen met je bagage, je hotel of je bus te vinden, een foto te nemen, maar daar staat dan wel altijd wat geld tegenover….

Onderhandelen leer je hier goed. In het laatste hotel kostte de kamer $50,- maar wij gaven aan alleen Ksh 1500,- ($18,-) te kunnen betalen en dus krijgen we ook een kamer voor dat geld… Hetzelfde met fruit onderweg; met onderhandelen kom je veel verder of heb je in ieder geval meer waar voor je geld. Zo duur als georganiseerde trips zijn, zo goedkoop is eten op straat hier. De supermarkt is juist wel prijzig! Ons favoriete tussendoortje is de banaan en die kost maximaal €0,10… Overnachtingen kosten tussen de €5,- pp tot €300,-…. Dus dat is een kwestie van inleveren op luxe en schoonheid tot een riante kamer met alles erop en eraan. Personeel kost hier niets, bedrijven verdienen goed, maar het maandsalaris van de Keniaan is maar een schijntje.

Corrupt zijn ze hier ook. In de matatu’s mogen maximaal 14p worden vervoerd, zoveel als dat er stoelen zijn. Maar 15-25p is meer regel dan uitzondering. Politie controleert hier op, maar met een handshake en Ksh 0,50 (€0,40) kan je gewoon doorrijden. Dat is dus erg weinig, maar met de honderden ‘mats’ per dag, loopt het bedrag aardig op.

Vandaag bij de bussen nog wat mzungu’s gezien. Maar zoveel lopen er hier, zoals eerder aangegeven, niet rond. In sommige plaatsen wonen wel –met name Britse- Mzungu’s, welke in grote luxe auto’s rijden. Naar schatting is 50% van de duurdere auto’s van mzungu’s… En mzungu’s blijven een opvallende verschijning. Zoals Ina&Jantienus ook al aangaven; de tamtam gaat hier(door) snel. Een mooi voorbeeld is ons terugkomst in Nakuru. De eerste keer gingen we naar Kisumu, waar we 2u op een matatu hebben staan wachten. Toen we na 2dagen weer in Nakuru stonden, nu om naar Naro Moru te gaan, toen wist de chauffeur van dit busje aan de andere kant van het plein ons te vertellen dat we eergisteren zo lang hadden staan wachten…. Tja de meeste mzungu’s hebben hun eigen vervoer omdat ze hier wonen of reizen met een groep, dus die zijn hier niet.

Dat veel mensen van alles mee sjouwen; te voet, achter een ezel, op een motor of in de bus, is dus ook niet gek, want tja een fiets hebben is al heel wat, laat staan een auto! Allemaal logisch, maar voor ons bijzonder en het levert mooie plaatjes op…

Waar we ons ook over hebben verbaasd is de temperatuur (rond 6’C) en de prachtige omgeving van Mt Kenya, dat voelde niet als Kenia!! En natuurlijk de wildlife en de natuur is hier prachtig!! Al die aapjes, de giraffen, olifanten en de vele vogels… super. We hebben het bekenste park Masai Mara links laten liggen en gaan daarvoor in de plaats straks nr Serengeti National Park, met hoge verwachtingen!!:)

Maar goed, het geld is op, de telefoon doet het nu eindelijk en heeft internet, maar wij gaan weg, tijd voor Tanzania en Serengeti NP!