All Inclusive

We gaan all inclusive op vakantie. Ja dus echt op vakantie. Geen reis. Geen inspanningen. Uitrusten en alles all inclusive laten verzorgen. Voor de spanning gaan we naar een gebied met veiligheidsrisico’s. Volgens het minbuza is er een verhoogd risico op terroristische aanslagen, specifiek gericht op de toeristen. Na de drie grote aanslagen in 2015 en daarmee ingestorte toerisme, geloven wij overigens niet dat onze bestemming een zinvol doelwit is.

We vliegen met Tui op vrijdagochtend naar Enfidha, Tunesië, waar we vanaf het vliegveld met een transfer naar één van de vele toeristenoorden worden gebracht. Wij hebben gekozen voor Hammamet, op een kilometer of 60 van de hoofdstad Tunis. Eén van de meest bekende toeristenplaatsen, naast Sousse en Port El Kantaoui, waarbij in de laatstgenoemde een van de aanslagen was in 2015.

Van vrijdagmiddag de ene week tot zaterdagmiddag een week later doen we niet veel meer dan niets, weinig tot een heel klein beetje. Zo eten we uitgebreid ons ontbijtje. Liggen we aan het zwembad. Liggen we op strand. Eten een uitgebreide warme lunch. Zwemmen we in de zee. Drinken we wat fris, wijn of bier. Zonnen we. Eten we uitgebreid van het avondbuffet. Lezen we. Slapen we. En zo gaat het maar door. De service gaat hier ver; wil je een ligbedje of matrasje, dan staan ze acuut naast je. Wil je iets drinken, staan ze voor je klaar. Naast ontbijt, lunch en avondeten zijn er tussendoor snacks en fruit te bemachtigen. En de wijnglazen worden gevuld alsof het fris betreft! Het kan dan wel een islamitisch land zijn, de wijn is van locale origine.

Na een paar dagen ontdekken we het animatieteam wat er niet alleen is voor jong of oud, maar ook ons in beweging krijgt. Van jeu de boules, beachvolleybal, waterpolo, tennis tot een wedstrijdje tafeltennis zijn we te porren. Oooh wat voelt een beetje calorieën verbranden fijn na de grote verzameling die we tot heden hebben gecreëerd.

Naast het vakantievieren kunnen we het niet laten iets aan cultuur te snuiven, we zijn immers wel in Afrika, in een land dat we niet kennen. Met de taxi gaan we naar Bir Bou Regba (kost een drol; voor 10-15km; 5 dinar/€ 1,75) en vanaf daar met de trein (4 dinar) bereiken we in 1,5 uur Tunis. Een hele gemoedelijke stad waar je op je dooie gemakje de medina in kan voor wat souvenirtjes en kruiden, waar je over straat kan slenteren tussen de locals en waar je gewoon met rust wordt gelaten. Heel wat anders dan we kennen van andere Afrikaanse landen, laat staan Marokko…. Wat een verademing! En er is genoeg te zien, te koop en af te dingen. Een dagje Tunis; zeker doen!

Van Tunis gaan we weer voor een drol en een scheet, naar Sidi Bou-Saïd. Een prachtig witblauw dorpje met geweldige uitzichten op zee. Iets wat je gezien wilt hebben, al struikel je over de toeristen. Hier worden we afgezet als we een colaatje op een terrasje willen drinken. Koste überhaupt al €1,35 per blikje, wat duur is, maar ze verviervoudigden dat voor het gemak ook nog even. Na een flinke discussie winnen we de strijd. En zijn we een illusie armer, want het afzetten hadden we absoluut nog niet ervaren. Ook in de taxi betaal je niet meer dan de locals.

Een andere dag huren we een auto (80 dinar, €27,-) voor een rondje Cap Bon; het schiereiland tussen Hammamet en Tunis. Wat een timing. Het regent en regent. Geen strandweer, dus in het resort niets te beleven. De regen die na 6 maanden eindelijk eens naar beneden komt storten zet straten en dorpen onder water. Door de droogte zakt de regen slecht weg en ontstaan flinke (over)stromingen, moeten we met de auto nieuw gevormde rivieren overzwemmen en zien we indrukwekkende taferelen. Ondanks het leegpompen van huizen, zijn de bewoners gelukkig met de regen, de akkers kunnen wel wat water gebruiken!

In Korbous is een heetwaterbron, waar je in een plaatselijk hete zee kan zwemmen, die normaliter al aangenaam warm is met 24’C. Als vrouw is dat voor mij wel een dingetje, want er zijn alleen een handvol Tunesische mannen. Hier in een bikini vertonen gaat toch echt een stap te ver. Überhaupt lopen niet alleen de vrouwen, ook de Tunesische mannen doorgaans in lange broeken rond. De korte broeken verwijzen naar de toeristen. Qua bedekking loopt naar schatting 60% van de lokale vrouwen met een hoofddoek, de overige 40% draagt er geen en een nikap is een zeldzaamheid. Schouders zijn altijd bedekt, de jongeren dragen graag strakke spijkerbroeken met in de steden de kont niet eens extra bedekt. In ons resort waren ook relatief veel islamitische stellen en gezinnen, hierbij gingen de dames meestal gekleed de zee in. De zwembaden waren alleen toegankelijk met zwembroek, bikini of bourkini.

De omgeving van Cap Bon is verder weinig inspirerend op de waterovervloed na. We zijn waarschijnlijk teveel verwend. We vermaken ons dan ook maar door lifters op te pikken. De eerste dame gaf aan Frans te spreken maar wist niet te vertellen hoe ze heette. De tweede lift verzorgden we aan twee welgestelde mannen van rond de 70 jaar uit Italië, die een driedaags bezoekje aan Tunesië brachten. Erg gezellig en veel gepraat terwijl er om ons heen steeds meer bliksemschichten heen en weer schoten. Top dagje voor de auto!

Een weekje all inclusive naar Tunesië? Doen! Gewoon om uit te rusten, kamelen te kijken op het strand en zonder hassel rond te lopen en dat allemaal zeer betaalbaar! Oktober is een perfecte maand. Het toerisme trekt hier weer aan en de zomers zijn daardoor te druk en überhaupt te heet. Voor een rondreis verwachten we van Tunesië veel minder dan Marokko, mocht je naar een verrassend land in Noord-Afrika willen. Veilig is het hier naar ons idee zeker. Veiliger dan een Europese hoofdstad en relaxed al helemaal!